ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ - 50 ΟΜΙΛΙΕΣ

Εὐχαρίστως σᾶς γνωρίζομεν, ὅτι μέ ἀπόφασίν μας ὁρίσαμεν τό 2012 νά ὀνο­μά­σω­μεν «ἔτος τῶν Ἁγίων Πατέρων» μέ σκοπόν τήν ἐνασχόλησιν τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ εὐ­σε­βοῦς λαοῦ μας ἔτι περισσότερον τοῦ συνήθους καί καθιερωμένου μέ αὐτούς τούς θη­σαυ­ρούς τῆς ἁγιό­τη­τος καί τῆς σοφίας καί ἀπώτερον ἀποτέλεσμα τήν ἐπιστρο­φήν μας εἰς τό πνεῦμα καί τήν ζωήν τῶν Ἁγίων Πατέρων. Καθημερινῶς διαπιστώνομεν τήν πα­ρέκ­κλισιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μας βίου ἀπό τάς εὐαγγελικάς καί πατερικάς ἀρ­χάς κάτω ἀπό τήν πρόκλησιν καί πίεσιν τοῦ κο­σμι­κοῦ πνεύματος, τό ὁποῖον ἐπικινδύνως ἀλ­λοιώνει καί ἀλλοτριώνει τό γνήσιον ἐκκλησιαστικόν φρό­νημα. Πονηρά πάθη καί δυ­σε­βῆ δόγ­μα­τα συντελοῦν εἰς τήν ἀπομάκρυνσιν τοῦ Θεοῦ ἀπό τή ζωήν μας. Ὁ κόσμος ὡς ἐχθρός τοῦ Θεοῦ καθιερώνει τάς ἀρχάς του εἰς τήν Χριστιανικήν κοινω­νίαν μας,  μέ ἀπο­τέ­λεσμα νά πα­ραμερίζονται οἱ στῦλοι τῆς Ἐκκλησίας, οἱ θεοφόροι Πατέρες καί τήν θέσιν τοῦ ἐκ­κλη­σια­στικοῦ ἤθους νά καταλαμβάνει τό κοσμικόν φρόνημα. Μή λησμο­νῶ­μεν ὅ­μως τί λέγει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός διά στόματος τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελ­φο­θέου: «Οὐκ οἴ­δατε, ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν∙ ὅς ἄν βουληθῇ φίλος εἶ­ναι τοῦ κό­σμου, ἐχθρός τοῦ Θεοῦ καθίσταται» (Ἰακ. 4,4).

Ἡ ἐκκοσμίκευσις εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός τῆς Ἐκκλησίας καί κατά συνέπειαν καί ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν. Ἡ ἐκκοσμίκευσις ὡς συνεχής προσπάθεια ἀπελευθερώσεως τῶν κοσμικῶν δο­μι­κῶν ἤ συνειδησιακῶν συμπεριφορῶν ἀπό τόν χῶρον τῆς πίστεως, ὁδη­γεῖ εἰς τήν νόθευσιν τοῦ ἐκ­κλησιαστικοῦ ἤθους, εἰς τήν ἀπολυτοποίησιν τοῦ εὐσεβισμοῦ, εἰς τήν ἀποϊεροποίησιν τῶν ἐκ­κλη­σιαστικῶν θεσμῶν, εἰς τήν ἀπομόνωσιν τῆς ἠθικῆς ἀπό τήν δογματικήν διδασκαλίαν καί εἰς τήν ἀπομάκρυνσιν τῆς χαρισματικῆς δωρεᾶς. Ἐκκο­σμί­­κευσις εἶναι ἡ ἀπουσία τῆς Πατερικῆς Θεο­λογίας ἀπό τήν ζωήν μας, ἀποδυνάμωσις τῆς λειτουργικῆς ζωῆς, ὀργάνωσις τοῦ ποιμα­ντι­κοῦ ἔργου μέ κοσμικάς ἀρχάς καί κρι­τή­ρια, μίμησις τῶν δράσεων κοσμικῶν ἀνθρώπων, συμμόρ­φω­σις καί συσχηματισμός μέ τόν κόσμον.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς συνιστᾶ νά προσέχωμεν ἀπό τόν ὕπουλον κίνδυνον τοῦ κοσμι­κοῦ φρονήματος: «Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοί, διά τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ … μή συ­σχη­ματί­ζε­σθε  τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλά μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός ὑμῶν, εἰς τό δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό ἀγαθόν καί εὐάρεστον καί τέλειον» (Ρωμ. 12, 1-2). Ἡ νοοτροπία, ἡ ὁποία ὑπάρχει σήμερα, εἶναι, νά γίνωμεν ἄνθρωποι τῆς ἐπο­­χῆς. Ἐμεῖς θέλομεν νά γίνωμεν ἄν­θρω­ποι τῆς Ἐκκλησίας. Διδάσκαλοί μας καί χει­ρα­γω­­γοί μας εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας εἶναι οἱ ἅγιοι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι μᾶς ὑπο­δει­κνύουν τόν δρόμον καί μᾶς διδάσκουν τόν τρόπον.

Δι΄ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον στρέφομεν τούς προβολεῖς τοῦ Θείου λόγου εἰς τούς Ἁ­γίους Πα­τέρας. Διά νά διδαχθῶμεν ἀπό τήν ἁγίαν διδασκαλίαν καί ζωήν των. Διά νά δώ­­σωμεν πρό­τυ­πα ζωῆς εἰς τό ποίμνιόν μας. Διά νά ὑψώσωμεν τήν φωνήν των ἐν μέσῳ μιᾶς κοινωνίας ἀντι­πα­τε­ρικῆς, ἀντιπνευματικῆς καί βλασφήμου.

Προβάλλοντες τούς Ἁγίους Πατέρας προβάλλομεν τόν λόγον τοῦ Ἁγίου Πνεύ­μα­τος, διό­τι οἱ Πατέρες δέν λέγουν τίποτα ἰδικόν των. Ὁ λόγος των εἶναι λόγος τοῦ Ἁγίου Πνεύ­­μα­τος, τό ὁ­ποῖον φέρουν εἰς τήν καρδίαν των. Μέ διδασκάλους τούς Ἁγίους Πατέρας ὁδεύο­μεν ἐπί τῆς εὐ­θείας ὁδοῦ. Γινόμεθα συνειδητά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία φυ­λάτ­τει «Τῶν Ἀποστόλων τό κή­ρυγμα καί τῶν Πατέρων τά δόγματα».

Πρός ὑλοποίησιν τοῦ μηνύματος τῶν Ἁγίων Πατέρων κατηρτίσαμεν πρόγραμμα λα­τρευ­τι­κῶν καί πνευματικῶν ἐκδηλώσεων μέ ἑορτάς, Θείας Λειτουργίας, ἡμερίδας, δια­λέ­ξεις, ἐκ­θέ­σεις, ἱεράς Ἀκολουθίας, τῶν ὁποίων γνῶσιν ἐγκαίρως θά λαμβάνετε.

Ἐνταῦθα συνημμένως λαμβάνετε πρόγραμμα ὁμιλιῶν εἰς 50 ἐνορίας τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱε­ρᾶς Μη­τροπόλεως, εἰς τό ὁποῖον ἐμφαίνονται ἡ ἡμερομηνία, ὁ τόπος, τό θέμα καί ὁ ὁμι­λη­τής.

Θερμῶς παρακαλοῦμεν νά ἐπιδείξετε ἅπαντες τό ἀνάλογον ἐνδιαφέρον καί νά συ­ντε­­λέ­ση­τε εἰς τήν ἐπιτυχίαν τῶν ἐν λόγῳ ἐκδηλώσεων.

Ἀπαραίτητον θεωροῦμεν νά σᾶς ὑπομνήσωμεν χρησίμους λεπτομερείας:

1. Νά ἑτοιμάσετε προσκλήσεις, αἱ ὁποῖαι θά σταλοῦν εἰς τούς ἐπισήμους τῆς περιο­χῆς σας καί ἀνακοινώσεις, αἱ ὁποῖαι θά τοιχοκοληθοῦν εἰς κεντρικά σημεῖα τῆς ἐνορίας.

2. Νά ἀνακοινώσετε τήν Κυριακήν πρό τῆς ὁμιλίας εἰς τό ἐκκλησίασμα καί ἐπίσης ἀπό τά με­γάφωνα τοῦ χωριοῦ ἐπανειλημμένως νά λεχθεῖ.

3. Νά ἐπισκεφθεῖτε τά Σχολεῖα καί νά προσκαλέσετε τούς διδασκάλους καί τά παι­διά.

4. Νά ἐνημερώσετε τάς γειτονικάς ἐνορίας καί νά καλέσετε τούς ἐφημερίους.

5. Νά εὐπρεπίσετε τόν Ἱερόν Ναόν ἤ τό Πνευματικόν Κέντρον ὅπου θά γίνει ἡ ὁμι­λία καί νά μεριμνήσετε διά τό καθιερωμένο κέρασμα.

6. Νά προμηθευθεῖτε ἱεράς μικράς εἰκόνας τσέπης τοῦ ἁγίου περί οὗ ὁ λόγος, διά νά τάς δια­νείμητε εἰς τόν λαόν.

7. Νά στολισθεῖ εἰκόνα τοῦ ἁγίου περί οὗ ὁ λόγος καί νά τοποθετηθεῖ εἰς κεντρικόν προ­­σκυ­νητάριον.

8. Νά προμηθευθεῖτε ἀπό τό βιβλιοπωλεῖον «Ἔνθεον» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μι­κρά φυλ­λάδια Συναξαρίου τοῦ Ἁγίου πρός πώλησιν.

9. Ὅπου ὑπάρχει ἀπότμημα ἱεροῦ Λειψάνον τοῦ Ἁγίου νά ἐκτεθεῖ εἰς προσκύνησιν τῶν πι­στῶν. Πανοσιώτατοι καί Αἰδεσιμώτατοι Ἱερεῖς.

Αἱ ραγδαῖαι ἐξελίξεις τοῦ κοινωνικοῦ βίου καί ἡ ἀναδιοργάνωσις τῆς κοινωνίας μέ νέας δο­μικάς ἀρχάς καθιστοῦν τό ἔργον μας δυσκολότερον ἀπ΄ ὅτι εἰς τό παρελθόν καί ἐπιβάλλουν τήν ἀνάληψιν ἐκ μέρους ὅλων μας ἐντατικοῦ ἀγῶνος, ὥστε «περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ Κυ­ρίου εἰς πᾶσαν ἀρέσκειαν ἐν παντί ἔργῳ ἀγαθῷ καρποφοροῦντες καί αὐ­ξανόμενοι εἰς τήν ἐπί­γνω­σιν τοῦ Θεοῦ, ἐν πάσῃ δυνάμει ...» (Κολ. 1,10).

Ἡ διδασκαλία καί ἡ ἐνάρετος ζωή τῶν Ἁγίων Πατέρων εἶναι τά ἰσχυρά στηρίγματά μας εἰς τήν παροῦσαν περίστασιν.

Ἐάν κατωρθώσωμεν νά εὐαισθητοποιήσωμεν «ἑαυτούς καί ἀλλήλους» εἰς τήν ἀνα­ζή­­τη­σιν καί βίωσιν τοῦ Πατερικοῦ πνεύματος, θά ἔχωμεν τήν ἱκανοποίησιν, ὅτι εἰς ἐπο­χήν καταρ­ρεύ­σεως ἐποικοδομήσαμεν «ἐπί τόν θεμέλιον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός» (Α΄ Κο­ρινθ. 3,11).

Προσεύχομαι εἰς τόν Κύριον νά σᾶς δώση κατά τόν πλοῦτον τῆς δόξης Του, νά ἐνι­σχυ­θῆτε μέ δύναμιν διά τοῦ Πνεύματός Του, νά κατοικήση ὁ Χριστός διά τῆς πίστεως εἰς τάς καρδίας σας καί νά εἶσθε ριζωμένοι καί θεμελιωμένοι εἰς τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ποιμνίου σας.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ